Windykacja to celowa próba podjęcia przez firmę zobowiązania, które stało się zaległe. W normalnych transakcjach między dwiema firmami wystawiana jest faktura, a płatność jest wymagana w ciągu 30 dni – chyba że w drodze specjalnego uzgodnienia, ustalono bardziej wydłużony harmonogram płatności. Klienci detaliczni zazwyczaj płacą gotówką w momencie zakupu albo są rozliczani zdalnie, na podstawie przelewu bankowego; płatność jest należna w rozsądnym terminie po naliczeniu, np. pięć dni lub tydzień. Po upływie tego okresu płatność jest przeterminowana. W normalnych praktykach księgowych przeterminowane zobowiązania klasyfikowane są jako przeterminowane 30, 60 i 90-dniowe, a dział księgowości rutynowo wysyła powiadomienia „przeterminowane”. Po przekroczeniu 90 dni konto staje się problematyczne i wymaga specjalnych działań. W efekcie kupujący korzysta teraz z pieniędzy sprzedającego bez odszkodowania.
Przykład
Firma wydaje dużo pieniędzy kontaktując się z klientami, nawiązując z nimi kontakt, ciesząc się z obsługi swojego kontrahenta. W normalnych okolicznościach znakomita większość klientów płaci szybko i na czas, ale nie wszyscy. Zawsze znajdzie się kilku przedsiębiorców, którzy wykraczają poza ten schemat działania i finalnie stwierdzają że nie zapłacą za wykonaną dla ich usługę. Prawdziwe „deadbeaty” są początkowo trudne do zidentyfikowania. Z tego powodu większość firm, małych i dużych, traktuje uporczywych spóźnionych płatników z większą uprzejmością niż na to zasługują. Gromadzenie należności i płatności są z natury sprzeczne.
Windykacja jest trudnym obszarem zarządzania dla każdej firmy w szczególności, dla małego przedsiębiorcy uzależnionego od jego płatnika.
Artykuł opracowany przez Michała Majewskiego – porady prawne Konin.
